ေက်ာပိုးအိတ္

ဟိုး……. ေရွးေရွးတုန္းက ရြာတစ္ရြာမွာ သားအဖႏွစ္ေယာက္ရွိတယ္။ တစ္ေန ့မွာ သမီး ျဖစ္သူက ဖခင္ၾကီးကို တိုင္တယ္မိတယ္။ ဘာဘဲလုပ္လုပ္ တစ္ခုမွအဆင္မေျပတဲ့ အေၾကာင္း အားပ်က္မိတဲ့အေၾကာင္း ေျပာတယ္။

သမီးက အဲလို တုိင္တည္ျပီးေျပာလိုက္ေတာ့ ဖခင္ၾကီးက သမီးလက္ကိုဆြဲျပီး မီးဖိုေခ်ာင္ကို ေခၚသြားလိုက္တယ္။ ျပီးေတာ့ ဘာမွမေျပာဘဲ အိုးသံုးအိုးထဲကို ေရေတြျဖည့္ျပီး မီးျပင္းျပင္းနဲ ့ ဖိုသံုးဖိုေပၚမွာ တင္လိုက္တယ္။ မၾကာပါဘူး မီးအား အရမ္းျပင္းတာေၾကာင့္ အိုးထဲကေရေတြ ပြက္ပြက္ဆူလာပါတယ္။

ေရေႏြးေတြလဲဆူေရာ ဖခင္ျဖစ္သူက ပထမအိုးထဲကို မုန္လာဥေတြထည့္၊ ဒုတိယအိုးထဲကို ၾကက္ဥ ေတြထည့္၊ တတိယအိုးထဲကို လက္ဖက္ေျခာက္ေတြ အသီးသီးထည့္လိုက္တယ္။ထည့္ျပီးေတာ့ အိုးေတြကို မီးဖိုေပၚမွာဘဲ ဆက္ထားလိုက္တယ္။

ေနာက္၁၀မိနစ္ေလာက္ၾကာတဲ့အခါမွာ ဖခင္ျဖစ္သူက မီးသံုးဖိုစလံုးကို သတ္လိုက္ျပီး ပထမအိုးထဲက မုန္လာဥေတြကိုဆယ္၊ ပန္းကန္တစ္ခ်ပ္ထဲထည့္ လိုက္တယ္။ ေနာက္တစ္အိုးက ၾကက္ဥေတြကိုဆယ္ျပီး ပန္းကန္ထဲထည့္လိုက္ျပန္တယ္။ ေနာက္ဆံုး အိုးထဲကလက္ဖက္ေျခာက္ေတြခပ္ထားတဲ့ ေရေႏြးေတြကို ခြပ္တစ္လံုးထဲ ထည့္လိုက္တယ္။

အဲဒိေနာက္ ဖခင္ျဖစ္သူက သမီးေရ ဒါေတြကဘာလဲလို ့ေမးတဲ့အခါမွာ သမီးလုပ္သူက မုန္လာဥျပဳတ္၊ ၾကက္ဥျပဳတ္
နဲ ့ေရေႏြးၾကမ္းေတြပါလို ့ျပန္ေျဖလိုက္တယ္။

သမီးက အဲဒိလိုျပန္ေျဖအျပီးမွာ ဖခင္ျဖစ္သူက မုန္လာဥေတြကို စမ္းခိုင္းတယ္။ သမီးက မုန္လာဥကို ဇြန္းနဲ ့ ထိုးၾကည့္တဲ့အခါမွာ ေပ်ာ့ျပဲေနတာေတြ ့ရတယ္။ ေနာက္ ၾကက္ဥကိုယူျပီးစမ္းခိုင္းျပန္တယ္။ ၾကက္ဥကို ခြာလိုက္တဲ့ အခါမွာ အရမ္းကို က်က္ေနတဲ့ ၾကက္ဥျပဳတ္တစ္လံုးျဖစ္ေနတာ ေတြ ့ရျပန္တယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာ ေရေႏြးၾကမ္းကို ျမည္းၾကည့္ခိုင္းတဲ့
အခါမွာအနံ ့ အရသာနဲ ့ျပည့္စံုတဲ့ ေရေႏြးၾကမ္းတစ္ခြက္ျဖစ္ေနတာ သတိထားမိျပန္တယ္။

အားလံုးစမ္းသပ္ျပီးတဲ့အခါမွာ ဖခင္ျဖစ္သူက သမီးကို ဒီလိုဆံုးမပါတယ္။

မုန္လာဥက ေရေႏြးထဲမေရာက္ခက္မွာ သန္သန္မာမာေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္းၾကီးေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ေရေႏြးနဲ ့လဲ ျပဳတ္လိုက္ေရာ တစ္ခါထဲကို ေဖ်ာ့ဖတ္သြားေတာ့တာဘဲ။

ၾကက္ဥက်ျပန္ေတာ့ ေရေႏြးထဲမေရာက္ခင္မွာ အထိမခံဘူး။ ၾကမ္းၾကမ္းေလးထိမိတာနဲ ့ ခြက္ကနဲ ကြဲသြားေရာ။ အေပၚခြံ ပါးပါးေလးက အထဲက အရည္ၾကည့္ေပ်ာ့ဖတ္ဖတ္ေလးေတြကို ကာရံထားတဲ့ အေနအထားေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ေရေႏြးထဲမွာလဲ ျပဳတ္လိုက္ေရာ ေပ်ာ့အိအိ အတြင္းသားေတြက အားလံုးမာကုန္ျပန္ဘဲ။

လက္ဖက္ေျခာက္ကေတာ့ တစ္ဘာသာေပါ့။ ေရေႏြးပြက္ပြက္ထဲလဲေရာက္ေရာ အဲဒိအျဖဴေရာင္ ေရေႏြးေတြကိုပါ လက္ဖက္ရည္အျဖစ္ေျပာင္းလဲျပစ္လိုက္တယ္။ ျပီးေတာ့ အရသာရွိတဲ့ ေရေႏြးၾကမ္းတစ္ခြက္အေနနဲ ့ ေျပာင္းသြားတယ္။

ကဲ…………. ဒီေတာ့ အေဖ့သမီးကေရာ ဘာလဲ။ လူမုန္လာဥလား၊ လူၾကက္ဥလား။ လူလက္ဖက္ေျခာက္လား။

ေလာကဒဏ္ဆိုတာ လူတိုင္းဟာတစ္နည္းနည္းနဲ ့ရင္ဆိုင္ေနရတာဘဲ။ အဲဒါေလာကဒဏ္နဲ ့ နဖူးေတြ ့၊ ဒူးေတြ ့ ရင္ဆိုင္လာရတဲ့အခါမွာ သမီးက ဘယ္လိုတုန္ ့ျပန္မလဲ။ သမီးကိုယ္တိုင္ စဥ္းစားပါတဲ့။

ပံုျပင္ေလးက ဒါပါဘဲ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒိပံုျပင္ထဲမွာ ဘာေတြရလိုက္သလဲ။

အျပင္ပန္းအျမင္မွာ မုန္လာဥလို မာခ်ာခ်ာ ေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္းနဲ ့ ၊ ေလာကဒဏ္ကို တကယ္ရင္ဆိုင္ရတဲ့ အခါမွာ ေပ်ာ့ေခြႏြမ္းရိျပီး အားကုန္သြားမယ့္ လူစားမ်ိဳးလား။

အစတုန္းကေတာ့ ထိလြယ္ကြဲလြယ္တဲ့စိတ္ရွိေနတယ္။ စိတ္ကလဲေပ်ာ့ေနတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေသျခင္းတရားလို၊ ရွင္ကြဲကြဲတာလို၊ ခြ်တ္ျခံဳက်တာလို တစ္ခုခုကို အျပင္းအထန္ ခံစားျပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ နင္လားဟဲ့ ေလာကဒဏ္ဆိုတဲ့ စိတ္၊ ထီမထင္တဲ့စိတ္ဓါတ္နဲ ့ မာေၾကာေၾကာေတာင့္တင္းတင္း ျဖစ္သြားမယ့္ လူစားမ်ိဳးလား။ မျပဳတ္ခင္ၾကက္ဥနဲ ့ ျပဳတ္ျပီးသားၾကက္ဥလို အျပင္ပန္းအျမင္မွာ သိပ္မကြာလွေပမယ့္ အတြင္းမွာေတာ့ ခါးသီးမာေၾကာေနတဲ့
ႏွလံုးသားနဲ ့လူမ်ိဳးလား။

လက္ဖက္ေျခာက္ဆိုတာ ေရေႏြးဆူေလေလ အရသာပိုေကာင္းေလေလဘဲ။ လက္ဖက္ေျခာက္လို လူဆိုတာကလဲ
ဒုကေတြနဲ ့အရွိန္တတ္ေလေလ အရည္အခ်င္းေတြ ပိုရွိလာေလေလျဖစ္ျပီး ကိုယ့္ပတ္၀န္းက်င္အတြက္ ပိုေကာင္းတဲ့ အေျခအေနကို ဖန္တီးေပးႏိုင္တဲ့သူ ျဖစ္လာမယ္။

ေလာကဒဏ္ကို ဘယ္လို ရင္ဆိုင္ဘို ့ဆံုးျဖတ္ထားပါသလဲ။ လူမုန္လာဥလား၊ လူၾကက္ဥလား၊ လူလက္ဖက္ေျခာက္လား။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။

မူရင္း ဆရာအတေက်ာ္ရဲ ့ေနေပ်ာ္တဲ့ဘ၀ ၾကည္ျမတဲ့ဘ၀င္ ရႊင္လန္းတဲ့စိတ္ စာအုပ္မွ ကူးယူေဖာ္ျပထားပါတယ္။

ကြ်န္မကြန္ပ်ဴတာက ႏွစ္လံုးဆင့္ေတြ ရိုက္မရဘူးျဖစ္ေနတယ္။ အားလံုးနားလည္ေပးၾကပါရွင္။ ;)