ေက်ာပိုးအိတ္

ေဖေဖာ္၀ါရီလ ေရာက္လာျပီဆိုေတာ့ ေနရာတိုင္းမွာ ဗယ္လင္တိုင္းေဒးအတြက္ အမွတ္တရ ေတြျပင္ဆင္ေန ၾကပါတယ္။ အဲဒီိေန ့မွာ ခ်စ္သူကိုအေျဖေပးမယ္္။ အဲဒီေန ့မွာ ဘာေတြ၀တ္မယ္။ ဘယ္ကိုသြား မယ္။ ဘာလုပ္မယ္ ညာလုပ္မယ္နဲ ့ ဒီ အသံေတြဟာ ကြ်န္မတို ့ပတ္၀န္းက်င္မွာ မၾကားခ်င္မွ အဆံုးျဖစ္ေနတယ္။

တကယ္ေတာ့ ဗယ္လင္တိုင္းေဒးဆိုတာက ျမန္မာေလာကမွာ ေပၚလာတာ သိပ္မၾကာေသးပါဘူး။ ျမန္မာ့ရိုးရာယဥ္ေက်းမႈလဲ မဟုတ္ဘူး။ ျမန္မာေတြေခတ္မွီလာတာ၊ကမၻာနဲ ့ ရင္ေဘာင္တန္း လာတာ ၀မ္းသာစရာပါ။

ဂေရဂိုရီယံ ကမၻာသံုး ေနျပကၡဒိန္ရဲ ့
၄၅ ရက္ေျမာက္ေန႔

'ကေလာဒီယပ္စ္' ဆိုတဲ့
သေဘာမႀကီးျမတ္တဲ့ ပေဒသရာဇ္

ဧကရာဇ္ဘုရင္ယုတ္ရဲ ့့အမိန္႔ကို လစ္လ်ဴေသြဖည္ၿပီး
ခ်စ္သူေတြကို တိတ္တဆိတ္ လက္ထပ္ေပးတဲ့

တာနီၿမိဳ႕က စိန္ ့ဗယ္လင္တိုင္းဆိုတဲ့ေတာ္စင္ပုဂၢိဳလ္ႀကီး
ေရာမမွာ ႏိွပ္စက္ၿပီးေခါင္းျဖတ္ခံရတဲ့ေန႔ပါ

သူတို႔ဟာသူတို႔ဂုဏ္ျပဳရင္ျပဳပါေစ။
ကြ်န္မတို ့နဲ ့ အေ၀းၾကီးပါ။

ဒီဗယ္လင္တိုင္းေဒးအတြက္ ၾကိဳတင္ရင္ခုန္ေနရတယ္။ ကဒ္လွလွေလးေတြ၊ ႏွင္းဆီပန္းလွလွေလးေတြ၊ ေခ်ာကလက္ေတြ စတာေတြ ခ်စ္တဲ့သူေတြကို ေပးၾကတယ္။ အဲဒီေန ့ဆို လူငယ္ေတြက အုတ္အုတ္က်က္က်က္၊ လူလည္ေတြက ရႈပ္ရႈပ္ ယွက္ယွက္၊ လူလတ္ေတြက ကသုတ္ကယက္၊လူတတ္ေတြက ဘရုတ္ဘယက္နဲ ့ ေသခ်ာ နားမလည္ေသးတဲ့၊ ဒါမွမဟုတ္ ၾကားဘူးနား၀ျဖစ္ေနတဲ့၊ဒါမွမဟုတ္ ေခတ္မွီခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတဲ့၊ ဒါမွမဟုတ္ သူမ်ားေတြက ဗယ္လင္တိုင္းလို ့ လိုက္တိုင္း ေနၾကတဲ့ လူအခ်ိဳ ့က ဗယ္လင္တိုင္းေဒးကို ၾကိဳဆိုေနၾကတယ္။

ကြ်န္မတို ့ေလးနက္စြာ ျပန္စဥ္းစားၾကမယ္။ ဒီဗယ္လင္တိုင္းေဒးမတိုင္ခင္ ကပ္ရက္ေန ့စြဲကဘာလဲ။ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၃ရက္ေန ့ပါ။ သခ်ာၤသေဘာအရ ၁၃ ျပီးမွ ၁၄ လာတာ။ သမိုင္းအရဆိုရင္လဲ ျမန္မာမွန္ရင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက အရင္လာသင့္တယ္ ထင္ပါတယ္။

လြန္ခဲ့ေသာ ၉၄ႏွစ္အခ်ိန္တုန္းက ေဆာင္းအကုန္ေႏြအကူး ေအးျမတဲ့ ေလေတြတိုက္ေနတဲ့ စေနေန ့မနက္ ေစာေစာပိုင္းမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံအထက္ပိုင္း မေကြးခရိုင္၊ နတ္ေမာက္ျမိဳ ့မွာ ထိန္လင္းဆိုတဲ့ ကေလးေလး တစ္ေယာက္ကို ေမြးဖြားလာခဲ့တယ္။ အဲဒီထိန္လင္းဆိုတဲ့ကေလးေလးက အသက္ၾကီးလာေတာ့ စာေပကို ခ်စ္တယ္။ အမွန္တရားကိုခ်စ္တယ္။ ခ်စ္သူကိုခ်စ္တယ္။ ရင္ေသြးေတြကိုခ်စ္တယ္။အဲဒါေတြအားလံုးထက္ သူေနတဲ့တိုင္းျပည္ကို ပိုခ်စ္တယ္။

ေယာက်္ားေကာင္းတို႔ရဲ ့သတၲိ၊ေယာက်္ားေကာင္းတို႔ရဲ ့သမာဓိ၊ ေယာက်္ားေကာင္းတို႔ရဲ ့ သီလ၊ေယာက်္ားေကာင္းတို႔ရဲ ့စာဂ၊ ေယာက်္ားေကာင္းတို႔ရဲ့ သိကၡာ၊ ေယာက်္ား ေကာင္းတို႔ရဲ ့ ပညာ၊ေယာက်္ားေကာင္းတို႔ရဲ ့သစၥာ၊သူ႔မွာ အားလံုးျပည့္စံုေနတယ္။

တိုင္းျပည္ လြတ္လပ္ ေရးရေအာင္ ေန ့မအား ညမနား အလုပ္ေတြလုပ္ခဲ့တယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ဘာေတြလုပ္သြားလဲ။ ဘာေတြေကာင္းခဲ့လဲ။ ေနာက္ဆံုးခ်ိန္ထိ တိုင္းျပည္ကို ဘယ္လိုေပးဆပ္သြားလဲဆိုတာ ျမန္မာမွန္ရင္ အားလံုးသိပါတယ္။

ေယာက်ာၤးေကာင္းတစ္ေယာက္၊ဖခင္ေကာင္းတစ္ေယာက္၊အေၾကြေစာခဲ့တဲ့ ၾကယ္တစ္ပြင့္ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ ့ လြတ္လပ္ေရး ဖခင္ၾကီး၊ မ်ိဳးခ်စ္အာဇာနည္ သူရဲေကာင္းတစ္ေယာက္ရဲ ့ ေမြးေန ့ကို ေမ့ေနတာ အရမ္းရင္နာစရာ ေကာင္းပါတယ္။

ငယ္ငယ္တုန္းက စာထဲမွာ သင္ခဲ့ရတဲ့ အခုခ်ိန္ထိ မွတ္မိေနေသးတဲ့ ကဗ်ာေလးကို ျပန္တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။
ေဖေဖၚဝါရီဆယ့္သံုးမွာဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမြးေန႔ပါ။
တေထာင့္ကိုးရာတဆယ့္ငါး၊ေရွ ့ေနဦးဖာ သား။
ဇာတိနတ္ေမာက္ မေကြးခရိုင္၊သိၾကမ်ားခုတိုင္။
ႀကံ႕ႀကံ႕ခိုင္တဲ့ဇာနည္ဖြား၊မိခင္ေဒၚစု သား


အခုေတာ့
ကိုယ္နဲ႔ ဘာမွမဆိုင္တဲ့အီတလီက သူေတာ္စင္ကိုသူတို႔ဟာသူတို႔ ဂုဏ္ျပဳၾကရာကျဖစ္လာတဲ့ 'ဗယ္လင္တိုင္းေန႔' ဆိုတာထက္

အဲဒီေန႔မတိုင္ခင္ တစ္ေန႔ဟာ (ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၃ရက္ေန ့ဟာ) ကြ်န္မတို ့ေတြအတြက္ ပိုၿပီး ေလးနက္ျပန္႔က်ယ္တဲ့ အဓိပၸာယ္ရိွေနတဲ့ ေန ့ေလးတစ္ေန ့ပါ။

ေလာကမွာ အေရးအၾကီးဆုံးက အေရးမၾကီးတာေတြကုိအေရးတၾကီးမလုပ္မိေစဖုိ႔ပါ။

ကြ်န္မ ႏိုင္ငံေရး လံုး၀မလုပ္ပါ။ ႏိုင္ငံေရးအေၾကာင္းလဲ စိတ္၀င္စားတဲ့အထဲမွာ မပါဘူးလို ့ေျပာလို ့ရတဲ့ ရုံးနဲ ့အိမ္ ၊ အိမ္နဲ ့ရံုး အခ်ိန္ကုန္ေနတတ္တဲ့ ရုန္းကန္ေနရတဲ့ သာမန္ မိန္းမတစ္ေယာက္ပါ။ ဒီပို ့စ္က ၾကံဳတိုင္းရြာလို ့ေခၚတဲ့ ဆိုက္တစ္ခုမွာ ေမာင္ေလးတစ္ေယာက္တင္ထားတဲ့ ကဗ်ာေလးကို ကြ်န္မကေန ျပန္ျပီး အက်ယ္ခ်ဲ ့ထားတာပါ။

တစ္ေယာက္နဲ ့တစ္ေယာက္ အျမင္ခ်င္းလဲတူမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီပို ့စ္နဲ ့ပတ္သက္ျပီး ကိုယ္ထင္တာ ကိုယ္ေရးထားတာပါ။ ဘေလာ့ဂါတစ္ေယာက္ေျပာဘူးတဲ့စကားအတိုင္း လြတ္လပ္စြာ ကြဲလြဲခြင့္ရွိပါတယ္။